پیشرفت دانشمندان آمریکایی در انرژی همجوشی؛ امید به تولید انرژی پاک قوت گرفت
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۹۵۷۸۹
ایتنا - به لحاظ نظری، یک فنجان کوچک سوخت هیدروژن می‌تواند انرژی لازم یک خانه برای صدها سال را تامین کند.
دانشمندان آمریکایی با دستیابی به پیشرفتی در زمینه انرژی کربن صفر بدون محدودیت با استفاده از تکنیک «قدرت همجوشی»، توانستند برای نخستین بار انرژی خالص تولید کنند.
وبسایت فایننشال تایمز این خبر را به نقل از سه فرد آگاه به نتایج این آزمایش جدید منتشر کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فیزیکدانان از دهه ۱۹۵۰ به دنبال مهار واکنش همجوشی‌‌اند که انرژی خورشید را تامین می‌کند اما تاکنون هیچ گروهی از دانشمندان نتوانسته بودند از واکنش همجوشی بیشتر از آنچه انرژی مصرف می‌کند، انرژی تولید کنند. اما آزمایش جدید نقطه عطفی در افزایش تولید انرژی خالص است و می‌تواند جایگزین فراوان و قابل اعتمادی برای سوخت‌های فسیلی و انرژی هسته‌ای معمولی باشد.
آزمایشگاه ملی فدرال لارنس لیورمور در کالیفرنیا موفق شد در یک آزمایش همجوشی، از فرایندی به نام «همجوشی محصورکننده لختی» (نوعی محصورسازی در همجوشی هسته‌ای) شامل بمباران گلوله کوچکی از پلاسمای هیدروژن با بزرگ‌ترین لیزر جهان، انرژی خالص تولید کند.
گرچه بسیاری از دانشمندان بر این باورند که هنوز تا استفاده از نیروگاه‌های مبتنی بر قدرت همجوشی چندین دهه فاصله داریم، نادیده گرفتن پتانسیل این فناوری دشوار است. واکنش‌های مبتنی بر همجوشی هیچ کربنی منتشر نمی‌کنند، زباله‌های رادیواکتیو با عمر طولانی به جا نمی‌گذارند و به لحاظ نظری، یک فنجان کوچک سوخت هیدروژن می‌تواند انرژی لازم یک خانه برای صدها سال را تامین کند.
پیشرفت ایالات متحده آمریکا در این زمینه در حالی رخ می‌دهد که جهان با قیمت‌های بالای انرژی و ضرورت دور شدن سریع از سوخت‌های فسیلی برای جلوگیری از رسیدن میانگین دمای جهان به سطوح خطرناک دست‌وپنجه نرم می‌کند.
افراد آگاه از نتایج این آزمایش جدید به فایننشال تایمز گفتند که واکنش همجوشی در تاسیسات دولتی ایالات متحده حدود ۲.۵ مگاژول انرژی تولید کرد که ۱۲۰ درصد ۲.۱ مگاژول انرژی لیزرها بود؛ با این حال گفتند که نتایج باید بیشتر تجزیه و تحلیل شوند.
وزارت انرژی ایالات متحده خبر داد که جنیفر گرانهولم، وزیر انرژی، و جیل هروبی، معاون وزیر امنیت هسته‌ای، روز سه‌شنبه در آزمایشگاه ملی فدرال لارنس لیورمور، خبر «یک پیشرفت علمی بزرگ» را اعلام خواهند کرد.
دکتر آرتور تورل، فیزیکدان پلاسما، در این باره گفت: «اگر این نتایج تایید شوند، ما لحظه‌ای تاریخی را شاهد خواهیم بود. دانشمندان تلاش کرده‌اند نشان دهند که همجوشی می‌تواند انرژی بیشتری تولید کنند.»
تاسیسات ملی احتراق و علوم فوتونی ۳.۵ میلیارد دلاری عمدتا برای آزمایش تسلیحات هسته‌ای بر اساس شبیه‌سازی انفجارها طراحی شد اما مدت‌ها است که برای پیشبرد تحقیقات انرژی همجوشی استفاده می‌شود.
دون بیر، رئیس کمیته دوحزبی انرژی همجوشی در کنگره ایالات متحده، این فناوری را به‌عنوان «جام مقدس» انرژی پاک توصیف کرد و افزود: «همجوشی این پتانسیل را دارد که حتی بیشتر از هر چیزی از زمان اختراع آتش تاکنون، مردم بیشتری در جهان را از فقر نجات دهد.»
سرمایه‌گذاری در آزمایش‌های مربوط به انرژی همجوشی از نظر تاریخی در آزمایشگاه‌های بزرگ با بودجه عمومی انجام می‌شد اما در سال‌های اخیر، شرکت‌های خصوصی نیز در این زمینه شروع به سرمایه‌گذاری کرده‌اند و ارائه انرژی همجوشی در دهه ۲۰۳۰ را وعده می‌دهند.
منبع: ایندیپندنت
منبع: ايتنا
کلیدواژه: انرژی پاک محیط زیست ایالات متحده انرژی همجوشی هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۹۵۷۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشمندان تنها در چند ساعت الماس تولید کردند
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، میلیاردها سال طول می‌کشد تا الماس‌های طبیعی در نتیجه فشار لایه‌های زمین و دمای شدید در اعماق زمین شکل بگیرند. فرم‌های مصنوعی را می‌توان خیلی سریع‌تر تولید کرد؛ با این وجود برای این کار نیز دست‌کم باید چند هفته منتظر ماند.
دانشمندان به تازگی روش جدیدی را برای ساخت الماس کشف کردند که در چهارچوب آن، ترکیبی از فلزات مایع می‌تواند یک الماس مصنوعی را در عرض چند دقیقه بدون نیاز به فشاری عظیم تولید کند.
البته برای این کار، هنوز به یک دمای بالای ۱۰۲۵ درجه سانتیگراد نیاز است تا یک قطعه الماس در ۱۵۰ دقیقه تشکیل شود. این معادل فشاری است که ما در سطح دریا احساس می‌کنیم و ده‌ها هزار بار کمتر از فشاری است که معمولاً برای تولید الماس نیاز است.
تیم سازنده این الماس جدید، پژوهشگران موسسه علوم پایه در کره جنوبی هستند که امیدوارند با این شیوه بتوانند انقلابی در تولید الماس‌های مصنوعی ایجاد کنند.
تکنیک حل کردن کربن در فلز مایع برای ساخت الماس کاملاً جدید نیست و جنرال الکتریک نیم قرن پیش فرآیندی مشابه را با استفاده از سولفید آهن مذاب به جهان معرفی کرد؛ اما برای این کار نیز نیاز به ایجاد فشاری معادل ۵-۶ گیگا پاسکال و یک «دانه» الماس است تا کربن به آن بچسبد.
پژوهشگران این تیم در مقاله‌ای درباره روش جدید نوشتند: «ما روشی برای تولید الماس در فشار ۱ اتمسفر و در دمای متوسط، با استفاده از آلیاژ فلزهای مایع کشف کردیم.»
آنها در این روش از مخلوط دقیقی از فلزات مایع گالیم، آهن، نیکل و سیلیکون استفاده کردند و یک سیستم خلاء در داخل یک محفظه گرافیتی ساختند تا فلز را در حالی که در معرض ترکیبی از متان و هیدروژن قرار می‌گرفت، به سرعت گرم و سپس خنک کنند.
این کار باعث شد تا اتم‌های کربن متان در سراسر فلز ذوب شده پخش شوند و به عنوان دانه الماس عمل کنند.
تنها پس از ۱۵ دقیقه، قطعات کوچکی از کریستال‌های الماس از فلز مایع جدا و نمایان شدند و پس از گذشت مدت دو ساعت و نیم نیز یک لایه پیوسته الماس شکل گرفت.
تحقیقات درباره این فرآیند هنوز در مراحل اولیه است؛ با این وجود اعضای تیم تحقیق معتقدند که این روش پتانسیل زیادی دارد و می‌توان به کمک آن، فلزات مایع دیگری را برای رسیدن به نتیجه مشابه یا حتی بهتر ترکیب کرد.
شیوه‌ای که در حال حاضر برای تولید اکثر الماس‌های مصنوعی استفاده می‌شود، چندین روز طول می‌کشد و به فشار بسیار بیشتری نیاز دارد.
اگر این تکنیک بتواند همچنان توسعه یابد، فرایند ساخت الماس بسیار سریع‌تر و بسیار آسان‌تر خواهد شد.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»